Share |

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Χρήστος Γιανναράς-Οικονομία χωρίς «οίκο», χωρίς «νομή»


Posted: 25 Mar 2013 02:36 AM PDT
«Αυτό που εξιστορώ είναι η ιστορία των επόμενων δύο αιώνων. Περιγράφω το ερχόμενο, το αναπότρεπτα ερχόμενο: την ανάδυση του μηδενισμού. Aυτή την ιστορία μπορούμε από τώρα κιόλας να την αφηγηθούμε, γιατί είναι από τώρα ενεργούμενη αναγκαιότητα. Eίναι το μέλλον που το σημαίνουν χίλια σημάδια, είναι το προδιαγεγραμμένο που αυτοδηλώνεται παντού, η μουσική που θα ηχήσει και που γι’ αυτήν όλες οι ακοές είναι κιόλας στο έπακρο οξυμμένες… O μηδενισμός έφτασε στο κατώφλι: από πού μας έρχεται αυτός ο πιο ανοίκειος από κάθε επισκέπτη;.. Tι σημαίνει μηδενισμός; Σημαίνει ότι οι υπέρτατες αξίες έχουν χάσει κάθε αξία. Mας λείπει ο στόχος, λείπει η απάντηση στο “Γιατί”».
Aυτά ο Nίτσε, το 1887. Mε συμπληρωμένον σήμερα τον ένα από τους δύο αιώνες της πρόβλεψής του. Kαι επαληθευμένη μέχρι κεραίας την πρόβλεψη. H οργάνωση και οι πρακτικές του ανθρώπινου βίου, σε πλανητική κλίμακα – ο «τρόπος» της οικονομίας, ο «τρόπος» της πολιτικής, τα κίνητρα της όποιας παραγωγής, η μαρτυρία της Tέχνης, οι στόχοι της επιστήμης, οι επιδιώξεις της παιδείας, η ωφελιμοθηρία της θρησκείας – όλα, μα όλα, μηδενισμός. Δηλαδή: ερχόμαστε από το πουθενά και πάμε στο τίποτα. Oχι μόνο απάντηση δεν υπάρχει, αλλά ούτε και ερώτημα «γιατί υπάρχουμε» δεν μαρτυρείται πειστικά ούτε και «στόχος» της ύπαρξής μας – έχει μηδενιστεί κάθε «νόημα».
Πραγματικά, δεν υπήρξε άλλος, τουλάχιστον φιλόσοφος, που να τόλμησε τόσο απερίφραστη προφητεία και η προφητεία του να επαληθεύτηκε τόσο εξόφθαλμα. «Σας λέω αυτό που είναι κιόλας το παρόν των δύο αιώνων που έρχονται». Eβλεπε το χαμένο «νόημα», τη μεταφυσική αναζήτηση, που από «τρόπος» της ύπαρξης, πείνα και δίψα εμπειρικής ψηλάφησης, είχε αλλοτριωθεί σε ιδεολόγημα και ρασιοναλιστική αποδεικτική. Eβλεπε τις εκκλησίες να έχουν διαστραφεί σε θρησκεία ψυχολογικής θωράκισης του εγώ – «τι άλλο είναι πια αυτές οι εκκλησίες, παρά οι τάφοι και τα μνήματα του Θεού;».
H ευγενική γραφίδα του Aλμπέρ Kαμύ επιμένει ότι προηγήθηκε ο Nτοστογιέφσκυ: στην προφητική ενάργεια και τόλμη, στην οξυδέρκεια και στον εντοπισμό της ακαταμάχητης δυναμικής του μηδενισμού, στην ανατομία του επερχόμενου α-νόητου βίου. «Για μένα, γράφει ο Kαμύ, ο Nτοστογιέφσκυ είναι ο συγγραφέας που, πολύ πριν από τον Nίτσε, διέκρινε και πρόβλεψε τις τερατώδεις και παρανοϊκές συνέπειες του μηδενισμού, ο συγγραφέας που πάσχισε να ορίσει το μήνυμα της σωτηρίας από τον μηδενισμό… O άνθρωπος που τόλμησε να γράψει ότι “τα ερωτήματα για τον Θεό και την αθανασία είναι τα ίδια με τα ερωτήματα του σοσιαλισμού, μόνο από ένα άλλο πρίσμα ιδωμένα”, ήξερε ότι με αυτό το άλλο πρίσμα ο πολιτισμός μας θα απαιτούσε τη σωτηρία για όλους ή για κανέναν, ενώ ταυτόχρονα ήξερε ότι αποκλειόταν η σωτηρία για όλους, αν παρέβλεπαν τον βασανισμό έστω και ενός μόνο ανθρώπου. Mε άλλα λόγια: Hταν αδύνατο για τον Nτοστογιέφσκυ να δεχτεί μια μεταφυσική που να μην είναι σοσιαλιστική, με διευρυμένη τη σημασία της λέξης. Aλλά του ήταν αδύνατο να δεχτεί και έναν σοσιαλισμό που να μην είναι μεταφυσικός, με διευρυμένη τη σημασία της λέξης. Eτσι έσωσε ο Nτοστογιέφσκυ το μέλλον της ρεαλιστικής μεταφυσικής και του ρεαλιστικού σοσιαλισμού, αν και ο κόσμος σήμερα μοιάζει να του δίνει άδικο και στις δυο περιπτώσεις. Aλλά, αν ο κόσμος πεθαίνει ή ανασταίνεται, ο Nτοστογιέφσκυ είναι εξίσου δικαιωμένος. Γι’ αυτό και κυριαρχεί το μέγεθός του στις λογοτεχνίες μας και στην ιστορία μας».
O Nίτσε, ο Nτοστογιέφσκυ, ο Kαμύ προφήτεψαν τον μηδενισμό, έζησαν το ρίγος του τρόμου για την επερχόμενη λεηλασία κάθε «νοήματος» της ύπαρξης και του βίου. Προαισθάνθηκαν, δεν έζησαν την ολοκληρωτική, στην πράξη, επιβολή του: την παγκόσμια, καθολική πειθάρχηση της καθημερινότητας των ανθρώπων στην κατανάλωση – τη μεγιστοποίηση της καταναλωτικής ευχέρειας ως μοναδικό και αποκλειστικό περιεχόμενο ζωής. Nα δουλεύει ο άνθρωπος μόνο για να μπορεί να καταναλώνει, να σπουδάζει, να επιχειρεί, να πολιτεύεται, να εμπορεύεται, να σχετίζεται, με στόχο αποκλειστικό την κατανάλωση. Oχι να χαίρεται την Tέχνη, αλλά να καταναλώνει την Tέχνη, την «ψυχαγωγία», την πληροφόρηση, τον έρωτα, το ταξίδι. H κατανάλωση έγινε ο έμπρακτος μηδενισμός κάθε άλλου στόχου, κάθε ζωτικής ανάγκης για γεύση ποιότητας, για σκοπεύσεις υπαρκτικής γνησιότητας. Mοναδική χαρά ζωής, αντίδοτο στον ανέραστο βίο, στην ερημική μοναξιά, στην κατάθλιψη της ακοινωνησίας η αγορά, τα ψώνια, το καινούργιο στη μόδα – μέτρο επιτυχίας στη ζωή το εισόδημα, όχι η δημιουργία, όχι το πόσο προφταίνει ο άνθρωπος να αγαπήσει.
«O πιο ανοίκειος από τους επισκέπτες» δρασκέλισε το κατώφλι της Iστορίας και θρονιάστηκε στο επίκεντρο της ζωής των ανθρώπων μόλις τα τελευταία (τριάντα; σαράντα;) χρόνια. Tόσο μόνο. Δεν είναι προϊόν «αυτόματης γένεσης» ούτε της ανορθολογικής «τυχαιότητας». O μηδενισμός είναι το οργανικό γέννημα συγκεκριμένου πολιτισμικού «παραδείγματος»: του ατομοκεντρικού μοντέλου της Δύσης, παγκοσμιοποιημένου σήμερα. Kαι πέρασε από πολλές ιστορικές φάσεις ο ατομοκεντρισμός για να φτάσει, νομοτελειακά, στον εφιάλτη της αλογίας του μηδενισμού. Mε αφετηριακή φάση, όπως κατά κανόνα οι πολιτισμοί, τη θρησκευτική ή, σωστότερα, την αλλοτρίωση της μεταφυσικής αναζήτησης σε θρησκεία. Oι ρίζες του σημερινού μηδενισμού βρίσκονται ολοφάνερα στον Aυγουστίνο, στον Aνσελμο, στον Aκινάτη: στη θρησκειοποίηση του εκκλησιαστικού γεγονότος, στη μετάθεση του «σκοπού» της ύπαρξης από την πληρωματική ελευθερία της αυθυπέρβασης στην εγωτική κατασφάλιση της «ατομικής σωτηρίας».
Oσο υπήρχε Eλληνισμός, υπήρχε αντίλογος στον ατομοκεντρισμό της Δύσης, αντίλογος ένσαρκος σε «τρόπο» του βίου: σε «πόλιν», σε εκκλησία. Eλληνισμός υποταγμένος στον δυτικό ατομοκεντρισμό και μηδενισμό μπορεί να συγκροτεί ένα Eλλαδέξ, ένα Eλλαδιστάν, μιαν ελληνώνυμη γεωγραφική περιοχή (όπως η ιταλική Kαλαβρία ή η τουρκική πια Iωνία), αλλά όχι ενεργό ελληνικότητα σαρκωμένη σε κοινωνικό σώμα, όχι πρόταση σημερινού «τρόπου» που να ενδιαφέρει πανανθρώπινα. O λόγος του Nίτσε, ο καταγγελτικός του δυτικού μηδενισμού, εκφράζει σήμερα ασύγκριτα εναργέστερη ελληνικότητα από τον παγιδευμένο στην καταναλωτική μονοτροπία λόγο τών απλώς ελληνώνυμων πολιτικών μας αρχόντων – ή από τα εθνικιστικά ιδεολογήματα των κατά καιρούς καραγκιόζηδων «ελληναράδων».
Aκόμα και από την «κρίση» μπορεί ταχυδακτυλουργικά να ανα­κάμψου­με. Aλλά ακόμα και χρυσάφι να εισρεύσει στη χώρα, το Eλλαδέξ δεν ξαναγίνεται Eλλάδα δίχως ριζική, από τα θεμέλια, πολιτική αλλαγή. Πολιτική που να αναστήσει θεσμικά τον ελληνικό «τρόπο», τον αντίλογο στην ατομοκεντρική μονοτροπία, στην αναλογία του μηδενισμού.

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Μάνος Χατζιδάκις (λίστα αναπαραγωγής)

ΠΑΟΥΛΟ ΚΟΕΛΟ-Ο διάσημος Βραζιλιάνος συγγραφέας-Φιλόσοφος στην Αθήνα

Κωνσταντινίδου Ανθή


-1-

ΜΑΡΤΙΟΣ 2013

ΠΑΝΕΠΟΠΤΗΣ ή ΠΑΝΤΕΠΟΠΤΗΣ;
(Προς γνώση και απόφαση)

End      National     Debt
  (Τέλος    Δημόσιου   Χρέους)

           
Η End National Debt βρίσκεται απέναντι από ένα διεφθαρμένο σύστημα, το οποίο έχει δημιουργήσει αυτό που λέμε: «κατεστημένο». Τροφοδότες και υπάκουοι συνεχιστές – υποστηρικτές αυτού του κατεστημένου υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, και διαθέτουν πολλά «εργαλεία» διασποράς της διαφθοράς. Όλοι αυτοί είναι αντίπαλοι της οργάνωσης End National Debt.
            Το ύφος και το ήθος καθενός από αυτούς τους αντιπάλους καθώς και ο τρόπος διαχείρισης και έκφρασης του προφορικού λόγου τον οποίο χρησιμοποιούν, καθορίζει το ευ-γενές ή το ά-γενες των σκοπών τους. [Βλ. Γιαλτουρίδης από Φλώριντα στο www.artfmradio.com].
Ως πιο γνωστά πρόσωπα αυτής της οργάνωσης αναφέρονται ο Μανώλης Λαμπράκης (πρόεδρος της End), ο Αντώνιος Βαλσαμάκης, ο Αρτέμιος Σώρρας, ο κύριος Παπαδάκης (Δικηγόρος), ο κύριος Γεωργαντζάς και ο κύριος Αλεξάντερ. Πάρα πολλά ακόμη πρόσωπα –κατά ομολογία των ίδιων των προαναφερθέντων- βρίσκονται συστρατευμένοι σ’ αυτόν τον αγώνα κατά του συστήματος, που έχει καθιδρύσει ήδη την παγκοσμιοποίηση και επιχειρεί να ολοκληρώσει το σχέδιο αποδόμησης των κρατών – λαών, οικοδομώντας τη νέα τάξη πραγμάτων. 
            Στο ερώτημα κατά πόσο αληθής είναι η END ως προς τους σκοπούς της, η απάντηση βρίσκεται σε εκείνο το οποίο πολεμούν και εμείς το βιώνουμε στην καθημερινότητας μας.
Η δική μας κυβέρνηση μας θανατώνει ηθικά και υλικά, μέσα από τη διατροφική αλυσίδα, τα μεταλλαγμένα φάρμακα (γεννόσημα), τους αεροψεκασμούς, τα χρέη, την παράφραση της Ιστορίας, την αλλοίωση της γλώσσας, την προσπάθεια αφελληνισμού, την πώληση του Εθνικού πλούτου (φυσικού και ορυκτού), τον διαμελισμό της Ελλάδος με παράδοση της Θράκης, της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Κρήτης σε Τούρκους.
Εκείνο το οποίο θα έπρεπε να λάβει υπ’ όψιν ο κάθε αμφισβητείας περί του λόγου του αληθές όσο αφορά την END, βρίσκεται και στη πρόσφατη έκδοση οφειλής φόρου –την οποία εξέδωσε η εφορία Πατρών- και αφορά τον Αρτέμη Σώρρα, το δε ποσόν το οποίο αναλογεί να αποδώσει το κράτος, κατόπιν δωρεάς αυτού, ανέρχεται σε 26 δις (το έγγραφο έχει αναρτηθεί σε ιστοσελίδα).
Το συγκεκριμένο έγγραφο σηματοδοτεί την αναγνώρηση ύπαρξης των χρημάτων, ο λογαριασμός των οποίων θα πρέπει να ενεργοποιηθεί, προκειμένου να προκύψει και η είσπραξη του αναλογούντος φόρου ο οποίος προκύπτει.
            Τα στοιχεία τα οποία, φέρει στη επιφάνεια ο κύριος Λαμπράκης (πρόεδρος της END), είναι συγκλονιστικά μεν, αλλά παράλληλα ερμηνεύει τον τεράστιο πόλεμο που έχουν κυρίξει οι ΑΠΕΝΑΝΤΙ εναντίον αυτής της οργάνωσης. Οι αληθείς προθέσεις της END, επιβεβαιώνονται και από την αείθη συμπεριφορά των αντιπάλων τους, οι οποίοι είναι και αντίπαλοι όχι μόνο των ελεύθερων Ελλήνων αλλά και των άλλων λαών.
Το σοβαρότερο όμως στοιχείο, βάση του οποίου αποδίδεται σε κάποιον η ευπιστία όσων διατείνει –(όπως η END)- βρίσκεται στην ικανότητα αναγνώρησης της αλήθειας την οποία διαθέτει κάθε άνθρωπος. Το μέγεθος της οποίας εξαρτάται από το ποσοστό της θετικής ή αρνητικής ενέργειας από την οποία διακατέχεται. Αν είναι προερχόμενη εκ Θεού (ως θετική) ή εκ του διαβόλου (ως αρνητική). Απαραίτητο είναι να γίνει σαφές ότι η θετική εκ Θεού ενέργεια, περιέχει ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΕΝΟΣ.






-2-



Η δε αρνητική (η εκ του διαβόλου προερχόμενη) έχει την ανάγκη στήριξης καθώς ο ίδιος ο διάβολος είναι παντελώς αδύναμος να πράξει οτιδήποτε άνευ της στήριξης εκείνων οι οποίοι έχουν αποδεχθεί να λειτουργούν ως πειθήνια υποχείρια όργανα του, υποστηρίζοντας και στηρίζοντας φοβιστικές μεθόδους, και νόμους υποτέλειας.  
            Η ευτέλεια όσων επιτίθενται στην END οδηγεί τους ίδιους τους επιτιθέμενους στον εξ-ευτελισμό καθώς εξάγουν και μάλιστα συστηματικά την πνευματική και ηθική τους ένδεια. Δυστυχώς όμως –ως φαίνεται- χωρίς να το αντιλαμβάνονται εφ’ όσον εξακολουθούν τη λασπολογία κατά των εκπροσώπων της END, καθώς και την επιτίμηση του αγώνα τον οποίο κάνουν υποδαυλίζοντας τις προθέσεις τους, υπονομεύοντας και διαστρεβλώνοντας τα στοιχεία τα οποία παραθέτουν αντικαθιστώντας αυτά, με άλλα ψευδή και πλαστά. Θεωρώντας την αξιοπρέπεια ως δεδομένη σε κάποιους ή ανύπαρκτη σε κάποιους άλλους, επιβεβαιώνεται μέσω της συνεχούς ασχημολογίας και κατασυκοφαντίας, καθώς και λυσσαλέας προσπάθειας παρεμπόδισης του έργου τους, ποίοι είναι εκείνοι που την διαθέτουν και ποίοι δεν ενδιαφέρονται αν τη χάσουν δεδομένου ότι δεν χάνει κάποιος κάτι το οποίο δεν έχει.
Με ύφος λοιδωρίας και ήθος ανύπαρκτο, καταδεικνύουν  ως απατεώνες, ακόμα και προδότες εκείνους οι οποίοι προσπαθούν να ελευθερώσουν την Ελλάδα από τις δυναστείες που την περιβάλλουν μέσα από αδελφότητες, στοές, και διάφορες λέσχες. Αν και καθόλου περίεργο γιατί και Ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός είπε:
 «Κατά δε τας ημέρας εκείνας θα δείτε
το άδικο να λέγεται δίκιο,
και το δίκαιο άδικο.
Ο σοφός θα ονομάζεται ανόητος
και ο απατεώνας σοφός.
Ο ευσεβής γελοίος
και ο ασεβής ευηπόληπτος. Ο ταπεινός ανόητος
και ο υπερόπτης σπουδαίος.
Όλα θα γίνονται και θα λέγονται
ενάντια του θελήματος Του Πατρός Μου.
Το ψέμα θα πιστεύεται ως αλήθεια
ενώ η αλήθεια θα λοιδωρείται.
Οι άνθρωποι θα πλανηθούν από το βδέλυγμα της ανομίας
δίνοντας αξία στα μικρά και ασήμαντα.
Η αλήθεια θα περιφρονείται και η ύλη
 θα υποκαταστήσει το Πνεύμα.
Όλα αυτά θα γίνονται επίσημα
καθώς λύκοι με μορφή προβάτου
θα λάβουν την εξουσία να τα πράττουν.»

Οι μέρες εκείνες είναι αυτές που ζούμε σήμερα.
Τι χειρότερο μπορούν να δουν τα μάτια μας, από το ανάποδο κράτημα του Σταυρού;
Την προσπάθεια γελοιοποίησης, Αυτού σε πόδια και μισόγυμνες τραγουδίστριες; Την τοποθέτηση Του σε μέρη που δεν επιτρέπεται και την αφαίρεση Του από αίθουσες στις οποίες η παρουσία Του είναι απαραίτητη;
Οι μέρες εκείνες είναι αυτές που ζούμε σήμερα, και βιώνουμε την αθλιότητα του νόμου, ο οποίος απαγορεύει την ανάρτηση της Σημαίας  στη Ακρόπολη. Ας θυμηθούμε:
27 Απριλίου του 1941 ο Κωνσταντίνος Κουκκίδης 20 ετών, Εύζωνας, τυλίχτηκε με το σύμβολο της Ελλάδας, και έπεσε στο κενό από το ιερό βράχο της Ακροπόλεως προκειμένου να μην  την παραδώσει στους Γερμανούς Γιάκομπι (αρχηγό ιππικού) και Έλσνιτς (λοχαγό της 6ης ορεινής μεραρχίας).





-3-



Με ένα άτεγκτο «ΟΧΙ» και την ηρωϊκή του πράξη ο νεαρός Εύζωνας έγραψε τη δική του σελίδα στο βιβλίο της Ιστορίας Των Ελεύθερων Ελλήνων.      
Ελεύθεροι Έλληνες εξακολουθούν να υπάρχουν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης καθώς και στον Ελλαδικό χώρο εν έτη 2013.
            Ο κύριος Λαμπράκης έχει αναφερθεί στον τρόπο δημιουργίας της END. Μέσα από πολλές αποκαλύψεις ξεδιπλώνει και εμφανίζει σε βάθος και πλάτος την ευρύτητα της δολιοφθοράς καθώς και τις μεθόδους λειτουργίας της.
Άγνωστες πτυχές λειτουργίας της παγκόσμιας οικονομίας έρχονται στο φως μέσα από αυτές τις αποκαλύψεις. Το κράτος εν κράτη σε Ελλάδα και Αμερική είναι μια από τις σπουδαιότερες των αποκαλύψεων. Συνδέεται με την Τράπεζα της Ανατολής και την Εθνική Τράπεζα από την οποία τα τελευταία χρόνια έχει αφαιρεθεί από την επωνυμία της ο όρος: «Της Ελλάδος». Ως γνωστό η Εθνική Τράπεζα αναφέρεται μόνο ως «Εθνική» και όχι πλέον ως «Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος». Αυτό –βάση των αποκαλύψεων- συμβαίνει διότι η Εθνική Τράπεζα δεν είναι Εθνική αλλά ιδιωτικών συμφερόντων.
Με την ιδιότητα αυτή λειτουργεί από ιδρύσεως της το 1841 εφ’ όσον κύριος μέτοχος ήταν και είναι η οικογένεια Rotheschild με ποσοστό –τότε- 90%. Αν και το ποσοστό της σήμερα έχει μεταβληθεί, διατηρείται πάνω από το 51% και δεν παύει να είναι ιδιοκτησία της εν λόγω οικογένειας, η οποία είναι μία εκ των 12 οι οποίες κινούν παγκοσμίως τα νήματα της οικονομίας. Οι σκοποί βεβαίως αυτών των οικογενειών είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από ανθρωπιστικοί. Είναι δε οι δημιουργοί της κάστας των illuminati εκ των οποίων πηγάζουν παρακλάδια όπως:  τέκτονες, lions, ροδόσταυροι, κ.τ.λ. Το Ελληνικό κράτος κάτω απ’ την οικονομική διαχείριση των τραπεζιτών Rotheschild ουδέποτε υπήρξε αυτόνομο και ανεξάρτητο. Έως τις στιγμές που γράφεται η ιστορία του παρόντος χρόνου και κάτω από το δόγμα του διαίρει και βασίλευε των illuminati οι διαπραγματευτές αλλότριων συμφερόντων με το όνομα Rotheschild και K.I.S. –(Κεντρικό Ισραηλιτικό συμβούλιο, για το οποίο επίσης έχει αναφερθεί ο κύριος Λαμπράκης κατονομάζοντας τους 40 Έλληνες μέλη αυτού και αφορούν πολιτικούς, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες, κ.α. οι οποίοι γράφουν την ιστορία της Ελλάδας σε μαύρες σελίδες)- έχουν φέρει την Ελλάδα και εμάς τους Έλληνες στο τραγικό σημείο το οποίο βρισκόμαστε.
            Ο τρόπος λειτουργίας της Εθνικής Τράπεζας, είναι αντίστοιχα όμοιος με εκείνον της Αμερικής, όπου και εκεί οι Rotheschild εποπτεύουν την οικονομία ως κύριοι διαχειριστές του κεφαλαίου.
Η αντιστοιχία αυτή ερμηνεύεται ως εξής:
     ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ:      
Μετά τη συγχώνευση – εξαγορά της Τράπεζας της Ανατολής από την Εθνική το 1932, η Εθνική εξακολουθεί να παραμένει στα χέρια του κυρίως μετόχου δηλ. της οικογένειας Rotheschild. Η εκκαθάριση όμως ενεργού και παθητικού προϊόντος μεταξύ των δύο τραπεζών δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Γεγονός εκ του οποίου συμπεραίνεται ότι η Τράπεζα της Ανατολής δεν έπαψε ποτέ να λειτουργεί ως οργανισμός. Παράλληλα δε τούτων όρισαν τον Γεώργιο Σταύρου ως διευθυντή και ονόμασαν την Εθνική Τράπεζα Α.Ε. (Ιδιωτικός οργανισμός).  Ωστόσο ο Γεώργιος Σταύρου –με την ανοχή της τότε κυβέρνησης- εξασφάλισε για τον εαυτό του τα εξής δικαιώματα:
α) Το κράτος δεν έχει το δικαίωμα να παρέμβει για έλεγχο των βιβλίων της Εθνικής Τράπεζας.
β) Δεν υποχρεούται η Εθνική Τράπεζα να πληρώνει δασμούς, ούτε τέλος, ούτε εφορία στο Ελληνικό Δημόσιο.
Στο άρθρο 48 του Συντάγματος αναφέρεται ακόμη και σήμερα η απαγόρευση του ελέγχου.         
Επιπλέον είχε το δικαίωμα να τυπώνει την Ελληνική δραχμή.







-4-



Το δικαίωμα αυτό (εκτυπώσεως) το μεταβίβασε η Τράπεζα της Ανατολής στην Τράπεζα της Ελλάδος το 1928 και κατέβαλλε εξ’ ολοκλήρου το τίμημα της δημιουργίας της Τράπεζας δηλ. το μετοχικό κεφάλαιο, το οποίο εκείνη την εποχή αριθμούσε σε 400.000.000. Ουδέποτε η Εθνική Τράπεζα εργάστηκε για το Ελληνικό συμφέρον καθώς το εκάστοτε χρέος της έχει επισυναφθεί στο κράτος, ορίζοντας αυτό ως εγγυητή των δανείων της. Αντιθέτως το Ελληνικό κράτος με το δάνειο της Τράπεζας αυξάνει το δικό του χρέος, γιατί ενώ οι υποτιθέμενες κρατικές ανάγκες σήμερα ήταν δυνατό να καλύψουν τις ανάγκες των πολιτών για τα επόμενα πέντε χρόνια, με το δάνειο των 233 δις, τα χρήματα περιήλθαν (ως δανειακή σύμβαση) στις Τράπεζες τη στιγμή που η χρηματική αξία όλων μαζί των Τραπεζών, δεν υπερέβαινε τα 3 δις. Το υπόλοιπα 230 δις βγήκαν έξω από την Ελλάδα, την αποπληρωμή όμως του χρέους έχει επωμισθεί το Ελληνικό Δημόσιο. Οι ιδιώτες διαχειριστές, σκοπό είχαν και έχουν την εκδίωξη του χρήματος απ’ την Ελλάδα, προκειμένου αυτή σταδιακά να  πτωχεύσει, και να περιέλθει στην απόλυτη κυριαρχία της τραπεζικής οικογένειας.
Ένα κράτος δε δύναται να δανεισθεί ποσό μεγαλύτερο από το 70% του Α.Ε.Π. (Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος). Το ποσοστό αυτό το κρατούν (υποτίθεται) ως δικαιολογία, δικαιολογώντας με τον τρόπο αυτό και την ατελείωτη αύξηση του δημόσιου χρέους.
Όμως ο ευτελισμός των ιθυνόντων για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει σήμερα η Ελλάδα δε σταματά εδώ. Το 1890 ίδρυσαν στην Ελλάδα το Κ.Ι.Σ. (Κεντρικό Ισραηλινό Συμβούλιο), το οποίο λειτουργούσε με δικό του καταστατικό έως το 1978. Το συγκεκριμένο έτος με ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ στο Φ.Ε.Κ. αρ. 182/22 Μαρτίου 1978 καταργήθηκαν όλα τα προηγούμενα άρθρα του καταστατικού του Κ.Ι.Σ. και έδωσαν το δικαίωμα στον οργανισμό να είναι δημοσίου δικαίου δηλ. ΚΡΑΤΟΣ. Περιείχετο όμως μέσα στο καταστατικό η λέξη «Ισραηλινό». Το 1978 όμως η Ελλάδα δεν είχε ακόμα αναγνωρίσει το του Ισραήλ, το οποίο αναγνωρίστηκε το 1991 από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Τα δεδομένα αλλάζουν εκ νέου για το Κ.Ι.Σ. Επήλθε άλλο νομοθετικό διάταγμα (αρ. 2572/98) περί αποφυγής διπλής φορολογίας των πολιτών. Έκτοτε το Κ.Ι.Σ. δεν πληρώνει φόρους στο κράτος αλλά μόνον στο ίδιο το Κ.Ι.Σ. το οποίο έχει εκδώσει ως επιβαλλόμενο φόρο τον οποίο πληρώνουν μόνο τα μέλη αυτού και ονομάζεται «ΠΕΤΣΙΑ». Το καταστατικό του Ισραηλινού Συμβουλίου δεν διαφέρει σε τίποτα από το Ελληνικό Σύνταγμα, είναι δηλ. ένα κράτος εν κράτη, μόνο που το κράτος στο οποίο εδρεύει, χάνει πάρα πολλά χρήματα από αυτό. Σε νεότερη οριστικοποιημένη μορφή έδωσε το δικαίωμα να είναι μέλη του και Έλληνες, οι οποίοι ως μέλη δεν πληρώνουν φόρους στο κράτος (Δασμούς, τελωνεία, εισαγωγές κ.τ.λ.). Με αυτόν τον τρόπο πολλοί οργανισμοί, επιχειρήσεις, καθώς και φυσικά πρόσωπα που έχουν γίνει μέλη, δεν πληρώνουν φόρους στο Ελληνικό Δημόσιο. Συμπέρασμα όλων αυτών είναι ότι:
            Η Εθνική Τράπεζα
            Η Τράπεζα της Ελλάδος
            και το Ισραηλινό Συμβούλιο
έχουν κατακλέψει την Ελλάδα τα τελευταία 178 χρόνια. Πλέον τούτου έχουν και νομική κάλυψη, ότι είναι πρόσωπα δημοσίου δικαίου.
     ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ:
            Οι ιδιοκτήτες ολόκληρης της οικονομίας της γης (12 οικογένειες), εδρεύουν σε μια περιοχή της Β. Αμερικής ως εταιρεία επονομαζόμενη ως Ουάσινγκτον D.C. (βλ.βικιπαίδεια) όπου με μια τρίτη η οποία βρίσκεται στο Λονδίνο με την επωνυμία City δημιουργούν και οι τρείς αυτοί οργανισμοί ένα τρίγωνο θανάτου, για τους κατοίκους αυτού του πλανήτη. Η Ουάσινγκτον D.C.  είναι αυτόνομη και δεν αποτελεί τμήμα καμίας πολιτείας των Η.Π.Α. Ελέγχει ωστόσο την οικονομία ολόκληρης της Αμερικής.  Το Σύνταγμα της δεν έχει καμία σχέση με το Σύνταγμα των Η.Π.Α.






-5-



Το 1913 οι 12 οικογένειες δημιούργησαν την εταιρεία αυτή των τραπεζιτών παράλληλα με το χρέος της Αμερικής το οποίο ανέρχεται σήμερα στα 16 τρισεκατομμύρια. Δημιουργούν το δημόσιο χρέος ενώ το ελέγχουν, ώστε η οικονομική εξάρτηση από αυτές τις οικογένειες να είναι απόλυτη (όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα).
            Η εγκυρότητα των ομολόγων του κυρίου Σώρρα τα οποία είναι Αμερικανικά, βρίσκεται στην νομολογία των συγκεκριμένων ομολόγων, τα οποία έχουν λάβει την γνησιότητα τους από αυτήν ακριβώς την εταιρεία. Αναφερόμενος ο κύριος Λαμπράκης λεπτομερέστατα σ’ αυτήν τη διατύπωση έδωσε τον τίτλο (31), τον υπότιτλο (3), το κεφάλαιο (31), το υποκεφάλαιο (2), και το τμήμα (3123) μέσω των οποίων επικυρώθηκαν, προς πληρωμή. Η τράπεζα η οποία δίνει την εντολή πληρωμής από την Ουάσινγκτον D.C. ονομάζεται Federal Reserve Bank. Άλλωστε ο κύριος Σώρρας επανελλημένως έχει πει ότι πολεμά το σύστημα με τα ίδια του τα όπλα. Η εντολή πληρωμής των ομολόγων από το Υπουργείο Οικονομικών της Αμερικής, περιέχει τα εξής τρία στοιχεία:  
α) Το ομόλογο αυτό κατατίθεται στην Τράπεζα και πληρώνεται μέσω του Υπουργείου Οικονομικών της Αμερικής.
            β)  Το συγκεκριμένο ομόλογο είναι υποχρέωση των Η.Π.Α. με κεφάλαια U.S.
            γ) Υποχρεούται το Υπουργείο Οικονομικών της Αμερικής να αναγνωρίσει το χρέος του ομολόγου σαν Δημόσιο χρέος.
Αντιλαμβάνεται εδώ ο καθένας οτι οι αυτοαποκαλούμενοι πανεπόπτες ελέγχουν εκείνα τα οποία διαχειρίζονται, με περισσή αλαζονεία, αγνοώντας όμως μέσα στην πνευματική τους ένδεια οτι η υπερδύναμη του παντεπόπτη δεν διαθέτει «μέσα» προκειμένου να «επιβληθεί» γιατί:
            α) Είναι δύναμη αυτούσια, προϋπάρχουσα παντός άλλης.
            β) Δεν επιθυμεί να «επιβάλλει» αλλά να ελευθερώσει.
            γ) Στον πόλεμο εναντίον του κακού, ενώ ποτέ δεν αναζητά συμμάχους, βρίσκονται πάντα δίπλα της κάποιοι, προκειμένου να υπερασπισθούν τη δικαιοσύνη.
Και δεν έχει να κάνει με το κατά πόσο κάποιος είναι δογματικός, τι αναγράφεται στην επιχείρηση του ως επωνυμία, πόσα χρήματα έχει στο πορτοφόλι του, και ποία πιστοποίηση εξιδεικευμένης γνώσης βρίσκεται στο συρτάρι του σπιτιού του.
Η διαφορά ανάμεσα σε Ελλάδα και Αμερική βρίσκεται στο οτι εμείς είμαστε ένα Ορθόδοξο Κράτος και όχι απλά Χριστιανικό. Είμαστε μια χώρα που τα βήματα Της Παναγίας παραμένουν αναλλοίωτα στο Άγιος Όρος, στο χώρο όπου περπάτησε και λέγεται ΠΕΡΙΒΟΛΙ  ΤΗΣ  ΠΑΝΑΓΙΑΣ
            Είμαστε ένας λαός που η δύναμη της πίστεως μας προς Τον Παντεπόπτη Τριαδικό Θεό, παραμένει αδιαπραγμάτευτη. Η υποχρέωση αποπληρωμής του χρέους προς τους προγόνους μας, δεν έχει ημερομηνία λήξης, ούτε συναλλάσεται με επιταγές, γιατί το χρέος που γράφηκε με αίμα, δεν σβήνει με μελάνι. 
Αυτό που μας δίδαξε η Ιστορία, η συνείδηση, και το φιλότιμο μας είναι, οτι η ελευθερία δεν δίδεται, ούτε παίρνεται. Είναι πολύ απλά για ‘μας, τρόπος ζωής και αγώνας.

ΣΗΜ:
Το παρόν κείμενο εστιάζει σε μια εκ των πολλών και σοβαρότατων αποκαλύψεων του κυρίου Λαμπράκη και του κυρίου Σώρρα. Περισσότερες και άκρως σημαντικές πληροφορίες για την End National Debt , βρίσκονται στις ιστοσελίδες:
1)      www.artfmradio.com
2)      ΡΑΔΙΟ ΓΑΜΜΑ
3)      Ο ΛΥΧΝΟΣ
4)      ΑΛΦΕΙΟΣ  ΠΟΤΑΜΟΣ
5)      ΣΚΑΪ ΠΙΕΡΙΑΣ (Άκης Ρούσσος) www.skai92,6.gr
6)      www.parearadio.gr
7)      Νίκος Γεωργαντζάς – georgazas
8)      Πλάτων – Πισατίδης
Κωνσταντινίδου Ανθή
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...